GROET
Daar gaan we het bos in en de eerste stappen en passen vallen nog wel mee, ze vallen nog niet zwaar, maar er valt ons iets opmerkelijks op, iets grappigs eigenlijk. In de eerste instantie drong het nog niet tot ons door maar het bos bleek in een veranderingsstemming te zijn, een overgangs fase zou je het ook kunnen noemen. Nochtans zou dat een poging kunnen zijn om de zaak van het opmerken en benoemen onder controle te houden en op die manier zou de boel niet uit de hand lopen. Al heb je dat natuurlijk nog niet zeker op de juiste manier in de smiezen. Nochtans niet met de kennis die ik op het moment bezit. De lijn tussen de afbeelding en de tekst begint interessante vormen aan te nemen. Tenminste op de manier zoals ik er tegenaan kijk.